Gwae fi! Oherwydd yr wyf wedi dod fel pan gasglwyd ffrwyth yr haf, fel pan gasglwyd y grawnwin: nid oes clwstwr i'w fwyta, dim ffigwr aeddfed cyntaf y mae fy enaid yn ei ddymuno.

²Mae'r duwiol wedi darfod o'r ddaear, ac nid oes neb yn unionsyth ymhlith y ddynoliaeth; maent i gyd yn gorwedd wrth aros am waed, ac mae pob un yn hela'r llall â rhwyd.

³Mae eu dwylo ar yr hyn sy'n ddrwg, i'w wneud yn dda; mae'r tywysog a'r barnwr yn gofyn am lwgrwobr, ac mae'r dyn mawr yn traethu awydd drwg ei enaid; felly maent yn ei blethu gyda'i gilydd.

⁴Mae'r gorau ohonyn nhw fel brier, y mwyaf unionsyth ohonyn nhw fel gwrych drain. Mae diwrnod eich gwylwyr, o'ch cosb, wedi dod; nawr mae eu dryswch wrth law.

⁵Peidiwch â rhoi unrhyw ymddiriedaeth mewn cymydog; heb hyder mewn ffrind; gwarchod drysau eich ceg oddi wrthi sy'n gorwedd yn eich breichiau;

⁶oherwydd mae'r mab yn trin y tad â dirmyg, mae'r ferch yn codi i fyny yn erbyn ei mam, y ferch-yng-nghyfraith yn erbyn ei mam-yng-nghyfraith; gelynion dyn yw dynion ei dŷ ei hun.

⁷Ond amdanaf fi, edrychaf at yr ARGLWYDD; Arhosaf am Dduw fy iachawdwriaeth; bydd fy Nuw yn fy nghlywed.

⁸Na llawenhewch drosof fi, O fy ngelyn; pan gwympaf, codaf; pan eisteddaf mewn tywyllwch, bydd yr ARGLWYDD yn olau i mi.

⁹Byddaf yn dwyn dicter yr ARGLWYDD oherwydd imi bechu yn ei erbyn, nes iddo bledio fy achos a gweithredu barn ar fy rhan. Bydd yn dod â mi allan i'r goleuni; Edrychaf ar ei gyfiawnhad.

¹⁰Yna bydd fy ngelyn yn gweld, a bydd cywilydd yn ei gorchuddio a ddywedodd wrthyf, "Ble mae'r ARGLWYDD yn Dduw i chi?" Bydd fy llygaid yn edrych arni; nawr bydd hi'n cael ei sathru i lawr fel cors y strydoedd.

¹¹Diwrnod ar gyfer adeiladu'ch waliau! Yn y diwrnod hwnnw bydd y ffin yn cael ei hymestyn yn bell.

¹²Yn y diwrnod hwnnw fe ddônt atoch chi, o Assyria a dinasoedd yr Aifft, ac o'r Aifft i'r Afon, o'r môr i'r môr ac o fynydd i fynydd.

¹³Ond bydd y ddaear yn anghyfannedd oherwydd ei thrigolion, am ffrwyth eu gweithredoedd.

¹⁴Bugeilio'ch pobl gyda'ch staff, praidd eich etifeddiaeth, sy'n trigo ar eich pen eich hun mewn coedwig yng nghanol tir gardd; gadewch iddynt bori yn Bashan a Gilead fel yn y dyddiau gynt.

¹⁵Fel yn y dyddiau pan ddaethoch chi allan o wlad yr Aifft, byddaf yn dangos pethau rhyfeddol iddynt.

¹⁶Bydd y cenhedloedd yn gweld ac yn teimlo cywilydd o'u holl nerth; gosodant eu dwylo ar eu cegau; bydd eu clustiau'n fyddar;

¹⁷byddant yn llyfu’r llwch fel sarff, fel pethau cropian y ddaear; deuant yn crynu allan o'u cadarnleoedd; byddant yn troi mewn dychryn at yr ARGLWYDD ein Duw, a byddant mewn ofn amdanoch chi.

¹⁸Pwy yw Duw fel chi, yn maddau anwiredd ac yn trosglwyddo camwedd am weddillion ei etifeddiaeth? Nid yw'n cadw ei ddicter am byth, oherwydd mae'n ymhyfrydu mewn cariad diysgog.

¹⁹Bydd yn tosturio wrthym eto; bydd yn troedio ein hanwireddau dan draed. Byddwch yn bwrw ein holl bechodau i ddyfnderoedd y môr.

²⁰Byddwch yn dangos ffyddlondeb i Jacob a chariad diysgog tuag at Abraham, fel yr ydych wedi tyngu i'n tadau o'r dyddiau gynt.