Anwylyd, peidiwch â chredu pob ysbryd, ond profwch yr ysbrydion i weld a ydyn nhw oddi wrth Dduw, oherwydd mae llawer o gau broffwydi wedi mynd allan i'r byd. ²Trwy hyn rydych chi'n adnabod Ysbryd Duw: mae pob ysbryd sy'n cyfaddef bod Iesu Grist wedi dod yn y cnawd yn dod o Dduw, ³ac nid oddi wrth Dduw y mae pob ysbryd nad yw'n cyfaddef Iesu. Dyma ysbryd y anghrist, y clywsoch ei fod yn dod ac sydd bellach yn y byd yn barod. ⁴Blant bach, rwyt ti oddi wrth Dduw ac wedi eu goresgyn, oherwydd mae'r sawl sydd ynoch chi yn fwy na'r un sydd yn y byd. ⁵Maen nhw'n dod o'r byd; am hynny maent yn siarad o'r byd, ac mae'r byd yn gwrando arnynt. ⁶Rydyn ni oddi wrth Dduw. Mae pwy bynnag sy'n nabod Duw yn gwrando arnon ni; nid yw pwy bynnag nad yw oddi wrth Dduw yn gwrando arnom. Trwy hyn rydyn ni'n gwybod Ysbryd y gwirionedd ac ysbryd gwall.

⁷Anwylyd, gadewch inni garu ein gilydd, oherwydd oddi wrth Dduw y mae cariad, a phwy bynnag sy'n caru wedi ei eni o Dduw ac yn adnabod Duw. ⁸Nid yw unrhyw un nad yw'n caru yn adnabod Duw, oherwydd cariad yw Duw. ⁹Yn hyn y gwnaed cariad Duw yn amlwg yn ein plith, fod Duw wedi anfon ei unig Fab i'r byd, er mwyn inni fyw trwyddo. ¹⁰Yn hyn y mae cariad, nid ein bod wedi caru Duw ond iddo ein caru ni ac anfon ei Fab i fod yn broffwydoliaeth dros ein pechodau. ¹¹Anwylyd, pe bai Duw yn ein caru ni felly, dylem ni hefyd garu ein gilydd. ¹²Ni welodd neb Dduw erioed; os ydyn ni'n caru ein gilydd, mae Duw yn aros ynom ni ac mae ei gariad yn cael ei berffeithio ynom ni.

¹³Trwy hyn rydyn ni'n gwybod ein bod ni'n cadw ato ef ac ynom ni, oherwydd iddo roi inni o'i Ysbryd. ¹⁴Ac rydyn ni wedi gweld a thystio bod y Tad wedi anfon ei Fab i fod yn Waredwr y byd. ¹⁵Pwy bynnag sy'n cyfaddef mai Iesu yw Mab Duw, mae Duw yn aros ynddo, ac yntau yn Nuw. ¹⁶Felly rydyn ni wedi dod i adnabod ac i gredu'r cariad sydd gan Dduw tuag atom ni. Cariad yw Duw, ac mae pwy bynnag sy'n aros mewn cariad yn aros yn Nuw, ac mae Duw yn aros ynddo. ¹⁷Trwy hyn y mae cariad yn cael ei berffeithio gyda ni, er mwyn inni gael hyder am ddiwrnod y farn, oherwydd fel y mae ef hefyd yr ydym ni yn y byd hwn. ¹⁸Nid oes ofn mewn cariad, ond mae cariad perffaith yn bwrw ofn. Oherwydd mae a wnelo ofn â chosb, a phwy bynnag sy'n ofni nad yw wedi'i berffeithio mewn cariad. ¹⁹Rydyn ni'n caru oherwydd iddo ein caru ni gyntaf. ²⁰Os dywed unrhyw un, "Rwy'n caru Duw," ac yn casáu ei frawd, mae'n gelwyddgi; oherwydd ni all yr hwn nad yw'n caru ei frawd a welodd, garu Duw na welodd. ²¹A'r gorchymyn hwn sydd gennym ganddo: rhaid i bwy bynnag sy'n caru Duw garu ei frawd hefyd.